Łatwo konserwowana żywność o gęstych kaloriach, takich jak bekon, mąka, ryż i suszona kukurydza były podstawą pionierskiej kuchni. Jacqueline Williams, pisząc dla Oregonland California Trails Association Overland Journal, opisała powtarzalne, nudne menu charakteryzujące się bekonem i chlebem, papką kukurydzianą, cukrem i kawą. Podstawy te zostały przeplatane z każdym pokarmem dostępnym na szlaku.
Pionierzy zaczęli jako migranci, którzy przynieśli ze sobą wszystko, czego potrzebowali do nowego życia. Z tego powodu jedzenie przywiezione musiało być tylko podstawą. Gotowanie od zera było typowe, podobnie jak herbatniki sodowe z mąki, smalcu i lekko gorzki salerator. Szczęśliwi pionierzy mogli mieć przy sobie krowy i kilka kur niosek, ale wiele zwierząt nie mogło produkować na szlaku. Uzupełniające polowania i zbieranie były normalną częścią dnia pioniera na szlaku.
Po ustaleniu, pionierzy mieli więcej możliwości wyboru. Kobiety uprawiały ogrodowe ogrody, a mężczyźni sadzili większe zboże, pszenicę, krowy i świnie. Jagody i dzika zwierzyna stały się mniej ważną, choć wciąż obecną, częścią pionierskiej diety. Dom Pioneera w PBS pokazuje, jak osadnicy zbierają się i suszą owoce jesienią, a następnie moczy się je w wodzie, aby w miesiącach zimowych robić placki i inne potrawy. Zszywki, takie jak kupiona mąka, zostały zastąpione grubszą ziemną mąką pszenną i rodzimą. Z konieczności, bardziej niż cokolwiek innego, pionierzy wynaleźli nowe produkty, takie jak chleb na zakwasie i kawa z cykorii. W końcu, gdy powstały ogólne sklepy, osadnicy uzupełniali stare przyprawy, cukier i inne zszywki, włączając je w nowo odkryte ulubione potrawy.
