Systemy zamkniętej pętli i otwartej pętli są dwoma różnymi typami sterowania. Teoria sterowania to interdyscyplinarna gałąź inżynierii i matematyki, która zajmuje się zachowaniem układów dynamicznych z danymi wejściowymi. Systemy, w których wielkość wyjściowa nie ma wpływu na wielkość wejściową procesów, stanowią układy sterowania w otwartej pętli. Systemy, w których wielkość wyjściowa i ujemne sprzężenie zwrotne wpływają na wielkość wejściową procesów, są układami sterowania z pętlą zamkniętą.
Systemy kontroli w zamkniętej pętli mają zamkniętą pętlę sterowania, mogą przeciwdziałać zakłóceniom poprzez ujemne sprzężenie zwrotne i mogą stać się niestabilne, jeśli zmienna kontrolowana nie zanika. Systemy sterowania w otwartej pętli pokazują działanie w otwartej pętli i mogą jedynie przeciwdziałać zakłóceniom, dla których zostały zaprojektowane w celu przeciwdziałania. Niemiecki Uniwersytet Ruhr Bochum wyjaśnia tę zamkniętą pętlę w porównaniu do sterowania w otwartej pętli, za przykładem prostego systemu ogrzewania pomieszczenia. Sterowanie w otwartej pętli dla systemu ogrzewania pomieszczenia ma termostat zewnętrzny podawany do urządzenia sterującego. Gdy temperatura na zewnątrz spadnie do wyznaczonego poziomu, urządzenie sterujące wyzwala źródło ciepła, aby ogrzać temperaturę w pomieszczeniu. Jeśli okno zostanie otwarte, a temperatura w pomieszczeniu spadnie, to zakłócenie nie zostanie wykryte w urządzeniu sterującym, ponieważ temperatura zewnętrzna ma wpływ na temperaturę w pomieszczeniu. Jeśli termostat i urządzenie sterujące zostaną przeniesione do pomieszczenia, system staje się projektem sterowania w pętli zamkniętej. Temperatura w pomieszczeniu jest mierzona i określana przez wartość zadaną termostatu. Jeśli okno zostanie otwarte, to zakłócenie zostanie wykryte przez kontroler i usunięte. Ta detekcja i kontrola zakłóceń wytwarza pętlę ujemnego sprzężenia zwrotnego.