Segregacja alleli odnosi się do Prawa Segregacji Mendla. Prawo segregacji Mendla stwierdza, że pary alleli oddzielają się podczas formowania gamet i zmieniają się losowo podczas zapłodnienia.
Wszystkie diploidalne organizmy mają dwie kopie każdego genu w swoim DNA. Te kopie genów są określane jako allele i mogą się nieznacznie różnić od siebie w swoich sekwencjach. Według genetyki Mendla, kombinacja tych alleli, znana również jako genotyp, daje organizmowi fenotypowe lub zewnętrzne cechy.
Każda para alleli od każdego z rodziców oddziela się podczas tworzenia komórek jajowych i plemników. Ten proces, zwany mejozą, powoduje powstanie haploidalnego jaja i plemników, które zawierają tylko jedną kopię każdego allelu.
Podczas zapładniania haploidalne komórki jajowe i plemniki łączą się losowo, tworząc nowe diploidalne komórki z dwoma allelami dla każdego genu, po jednym z każdego z rodziców. Ponieważ jest to losowe, szansa uzyskania określonego allelu od jednego rodzica wynosi 50 procent. W związku z tym jeden organizm dziedziczy po losowaniu dwa losowo sparowane allele lub jeden allel z każdego rodzica.
Ostateczny fenotyp, który pojawia się w organizmie, zależy od tego, który allel jest dominujący. Na przykład, jeśli dominującą cechą jest kolor brązowego oka, oznaczony wielką literą "B", a niebieski kolor oczu jest cechą recesywną, oznaczoną małą literą "b", organizmem z jedną kopią każdego allelu lub genotypem " Bb ", powinien mieć brązowe oczy. Jajo lub plemniki tego organizmu są zagrożone przez 50% komórek "B" i 50% komórek "b". Fenotyp potomstwa zależy od genotypu partnera godowego danego organizmu.
