Błota są spowodowane warunkami sprzyjającymi zsuwaniu się miękkiego, mokrego błota zamiast pozostania na miejscu. Trzęsienia ziemi, ulewne deszcze, huragany, wybuchy wulkanów, tsunami, a nawet pobliskie eksplozje są znane z wywoływania błota.
Błotny przepływ jest szkodliwą rzeką gęstego błota podobnego do lawiny błotnej, ale z mniejszą lepkością i większą prędkością ze względu na wyższą zawartość cieczy. Ze względu na swoją masę może wyrywać drzewa, niszczyć domy i wyrządzać ogromne szkody społecznościom i naturze. W przeciwieństwie do powodzi, błoto nie ustępuje. Uszkodzenia spowodowane przez błoto są często nieodwracalne lub trwają latami.
Wulkanoszące błota wulkaniczne, zwane laharami, są trochę inne niż inne błotne. Odkrywanie Ziemi wyjaśnia, że w laharze stopiony śnieg, popiół, para wodna, materiał piroklastyczny i błoto łączą się w szybko poruszający i niebezpieczny przegrzany przepływ błota. Kiedy się zatrzyma, błoto zachodzi jak beton. Resztki popiołu na wulkanie można przekształcić w błoto przez każdą silną ulewę, spływając z pochyłości po gładkiej powierzchni pierwotnego błota z przerażającą szybkością.
Obszary podatne na błoto można ustabilizować, sadząc na nich drzewa i głęboko zakotwiczone krzewy. Z biegiem czasu korzenie tworzą żyjącą barierę, utrzymując niegdyś niestabilną ziemię w miejscu. Pameno, magazyn poświęcony przygotowaniom katastrofy i odzysku, sugeruje budowanie murów oporowych i znajdowanie sposobów na odprowadzanie ścieków z domów i innych zagrożonych obszarów.
