Odkrywanie skamieniałości stwierdza, że warunki konieczne do powstania skamieniałości obejmują szybki pochówek, dużą akumulację osadów i ewentualne podwyższenie podłoża. Czas jest również ważnym czynnikiem, ponieważ skamieniałości rozwijają się przez miliony lat. Według brytyjskich skamielin większość odkryć kopalnych występuje na plażach, kopalniach i kamieniołomach.
Szybki pochówek jest niezbędny do powstania skamieniałości, ponieważ zapobiega nadmiernemu rozkładowi. Martwe zwierzęta, które nie otrzymują szybkiego pochówku, szybko się rozkładają, nie pozostawiając nic poza zdolnością do fosylizacji.
Nagromadzenie osadów w grobowcach powoduje, że potencjalna skamielina znajduje się głębiej w skorupie ziemskiej. Podczas tego procesu narastające ciśnienie warstw osadów wyciska całą pozostałą wilgoć z kopalnych. Minerały stopniowo przenikają szlaki pozostawione przez uciekającą wodę. Zjawisko to nazywa się perimineralization. Nauka na żywo stwierdza, że proces ten często nazywany jest procesem petryfikacji, szczególnie w odniesieniu do skamieniałego drewna i innych części roślin.
Miliony lat perymeryzacji tworzą dokładną kopię poprzedniego szkieletu kopalnego. Skamieniały szkielet nie ulega jednak rozkładowi, ponieważ nie zawiera związków przyciągających bakterie.
Zupełnie zdegradowane skamieniałości są głęboko zakopane w ziemi i muszą być zbliżone do powierzchni przez geologiczne wypiętrzenia, takie jak trzęsienia ziemi i aktywność wulkaniczna. Na tym etapie skamieniałości są gotowe do odkrycia przez ludzi.
