Woda zaczyna parować, ilekroć jej cząsteczki przyspieszają wystarczająco, aby uwolnić się od swoich wiązań. Cząsteczka wody, czyli H20, składa się z dwóch atomów wodoru i jednego atomu tlenu.
Ponieważ atomy wodoru mają niewielki ładunek dodatni, a cząsteczki tlenu mają niewielki ładunek ujemny, atomy wodoru w wodzie przyciągają cząsteczki tlenu. Kiedy ta siła przyciągania jest silna, w stosunku do prędkości cząsteczek wody, wiązanie utrzymuje razem cząsteczki wody w postaci stałego lodu lub ciekłej wody. Kiedy przyspieszają molekuły wody, głównie z powodu wystawienia na działanie ciepła lub obniżenia ciśnienia atmosferycznego na wodzie, wiązania pękają, a woda paruje.