Kiedy zderzają się dwie kontynentalne płyty tektoniczne, powoduje to zwijanie się kamieni w obu płytach i ostatecznie układają się w stos, tworząc góry. Najbardziej oczywistym tego przykładem są Himalaje, które powstały jako wynik zderzenia kontynentalnej płyty Eurazji i Indii.
Kiedy zderza się talerz kontynentalny i oceaniczny, płyta oceaniczna przesuwa się pod płytą kontynentalną, co prowadzi do powstawania wulkanów, ponieważ skały w płytce oceanicznej zamieniają się w magmę, gdy są wciągane głębiej w ziemię. Dzieje się tak ze względu na to, że płyty oceaniczne są gęstsze niż talerze kontynentalne. Jednak płyty kontynentalne są zbyt gęste, aby można je było wciągnąć w ziemię, dlatego skały wznoszą się, tworząc góry.
Kolizja między dwoma kontynentami ostatecznie łączy te dwa w pełni razem, ponieważ skały każdego kontynentu w zasadzie zostają zespawane razem przez nacisk i siłę kolizji. Ten typ kolizji kontynentalnej występuje, gdy morze lub ocean między nimi powoli się kurczy, aż całkowicie zniknie, a kontynenty połączą się, tworząc duży pasmo górskie.
Zanim zderzył się z płytą Eurazji, subkontynent indyjski był właściwie wyspą znajdującą się na własnym tektonicznym talerzu. Począwszy od 2014 r., Płyta indyjska nadal porusza się dalej na północ, powodując, że Himalaje nadal rosną w tempie około jednego cala rocznie.
