Śledziona pełni dwie ważne funkcje u ludzi. Po pierwsze, odgrywa ważną rolę w odporności adaptacyjnej; grupy limfocytów B i T znajdują się w śledzionie. Te białe krwinki produkują przeciwciała, zwalczają bakterie i wirusy oraz niszczą zainfekowane komórki. Po drugie, śledziona trzyma w rezerwie jedną trzecią płytek krwi. Jeśli dana osoba ma wewnętrzny krwotok, śledziona uwalnia te płytki do krążenia.
Śledziona odgrywa również rolę w usuwaniu i recyklingu starzejących się lub uszkodzonych czerwonych krwinek; jednak większość tej aktywności ma miejsce w wątrobie.
Śledziona znajduje się tak głęboko w ciele, że nie można jej dotykać u zdecydowanej większości zdrowych osób. W niektórych stanach chorobowych śledziona ulega powiększeniu; ten stan znany jest jako splenomegalia. Niektóre infekcje wirusowe, takie jak wirus Epsteina-Barr, jak również białaczka lub chłoniak mogą powodować splenomegalię. Powiększona śledziona jest podatna na pęknięcie; pęknięta śledziona jest zdarzeniem zagrażającym życiu, które można leczyć tylko chirurgicznie.
U osób z niedokrwistością sierpowatą śledziona podtrzymuje postępujące uszkodzenia w okresie niemowlęcym. W wieku dojrzewania pacjenci z sierpowatą nie mają już śledziony czynnościowej. Chociaż funkcjonalna asplenia zwiększa ryzyko infekcji, w szczególności paciorkowcowego zapalenia płuc, meningokoków, salmonelli i Haemophilus influenzae, szczepienia przeciwko tym enkapsulowanym bakteriom są ogólnie skuteczne w ochronie pacjentów z niedokrwistością sierpowatokrwinkową.
