Kiedy seler umieszcza się w słonej wodzie, część łodygi selera umieszczona w słonej wodzie staje się miękka, wiotka i papkowata. Seler traci swoją jędrność.
Seler staje się miękki i papkowaty, gdy moczony jest w słonej wodzie, ponieważ woda słoną jest hipertonicznym roztworem. W hipertonicznym roztworze stężenie niektórych substancji rozpuszczonych jest wyższe niż w żywej komórce. Ponieważ stężenie soli jest wyższe poza selerem, powoduje ruch wody z komórek selera. Kiedy woda wypływa z selera, jego komórki kurczą się, co powoduje, że seler staje się wiotcy i miękki. Odwrotnie, jeśli seler umieszcza się w słodkiej wodzie, roztworze hipotonicznym, woda przenosi się do komórek selera i powoduje ich ekspansję. Moczenie selera w słodkiej wodzie powoduje, że seler staje się sztywny.
