6 czerwca 1944 r. siły sprzymierzone rozpoczęły D-Day, który był największą inwazją morską w historii i rozpoczęły przejęcie okupowanej przez Niemców Europy Zachodniej podczas II wojny światowej. nazwany "Operation Overlord", inwazja obejmowała szturm na plaże Normandii we Francji.
Przegrody zostały podzielone na pięć sekcji: Utah, Omaha, Gold, Juno i Sword. Zajęcie się przyczółkami kosztowało aliantów znaczne straty, w których zginęło około 10 000 ludzi, z czego 4 414 potwierdzono śmiercią. Rzemiosła desantowe zrzuciły żołnierzy do ciężkiego ognia z karabinu maszynowego, gdzie Niemcy utworzyli groźną obronę wzdłuż wybrzeża. Plaże były obładowane drutem kolczastym, kopalniami i innymi przeszkodami, co czyniło inwazję niezwykle zabójczą.
Pierwotnie Pas de Calais był uważany za potencjalne miejsce lądowania dla inwazji, ponieważ był to najbliższy kontynentalny punkt Wielkiej Brytanii. Z tego powodu Niemcy najmocniej umocnili Pas de Calais. Jednak sojusznicze moce wkrótce wybrały Normandię jako miejsce lądowania na inwazję, ponieważ punkt geograficzny oferował szerszy front ataku, umożliwiając równoczesne ataki Cherbourg, różnych ważnych portów przybrzeżnych i lądowych pchnięć do Paryża, a następnie do Niemiec.
Inwazja została pierwotnie zaplanowana na 1 maja 1944 r. Data została zmieniona na 5 czerwca, ale niesprzyjająca pogoda pchnęła rozpoczęcie inwazji do 6 czerwca. D-Day jest uważany za jeden z najbardziej decydujących momentów II wojny światowej . Wielu żołnierzy zmarło tego dnia, a dziś w regionie Normandii znajdują się liczne miejsca pamięci, cmentarze i muzea.
