Częstotliwość dźwięku to szybkość, z jaką grzbiety fal osiągają dany punkt. Fale dźwiękowe propagują się na zewnątrz od źródła, jako seria uciśnięć i rzadkich zjawisk otaczającego powietrza. Szczyt każdego cyklu może zostać wykreślony jako grzbiet fali, podobnie jak najniższy punkt lub najniższy punkt. Częstotliwość, z jaką przybywają te grzbiety i doliny, wydaje dźwięk swoim tonem.
Physics Classroom wyjaśnia, że odległość między szczytem jednej fali dźwiękowej a drugą jest znana jako okres dźwięku. Niski okres odpowiada niewielkiej odległości między grzbietami fal, natomiast duża odległość między grzbietami fali odpowiada długiemu okresowi. Okres dźwięku jest więc odwrotnością jego częstotliwości.
Dźwięki o niskim okresie mają niewielką odległość pomiędzy grzbietami, a zatem fale docierają do obserwatora szybko i z dużą częstotliwością. To podnosi tonację tonu. Fale dźwiękowe o niskiej częstotliwości są rozciągnięte, z długim okresem między nimi, więc mniej grzbietów fal dociera do obserwatora w danym okresie czasu. Częstotliwości dźwięku wyrażane są w jednostkach drgań na sekundę lub hercach, gdzie 1 fala grzbietu na sekundę daje częstotliwość 1 Hz.
