Liście mają dużą powierzchnię, aby zmaksymalizować światło słoneczne otrzymywane w procesie fotosyntezy. Ogólnie, liście w dolnej części mają większą powierzchnię niż te w bezpośrednim świetle słonecznym, ponieważ mają mniej możliwości przechwytywania światło słoneczne.
Jednak duże liście zwiększają absorpcję ciepła i utratę wody, co może być bardzo szkodliwe dla roślin. Na pustyniach i innych obszarach, gdzie ochrona wody jest ważniejsza niż pozyskiwanie światła słonecznego, liście o mniejszej powierzchni są powszechne. Rośliny te często mają liście w kształcie igieł z grubymi skórek, aby zapobiec utracie wody. Rośliny wykonują balansowanie, aby zachować wystarczająco duże pole powierzchni liści, aby uzyskać odpowiednie światło słoneczne, nie uzyskując zbyt dużej ilości ciepła ani nie tracąc nadmiernej ilości wody.
