Fizyczna koordynacja to sprawne funkcjonowanie wielu części ciała podczas wykonywania określonego ruchu. Na przykład zrobienie podnośnika wymaga poruszania ramionami i nogami w tym samym czasie, co jedno skoordynowane działanie.
Koordynacja ruchowa to umiejętność motoryczna, która wymaga integracji percepcji przestrzennej i ruchu fizycznego, aby osiągnąć pożądany rezultat. Prosta czynność, taka jak cięcie papieru za pomocą nożyczek, wymaga dobrze skoordynowanej serii działań obejmujących złożone procesy nerwowe i mięśniowe. Koordynację fizyczną można poprawić poprzez regularne angażowanie się w działania wymagające synchronizacji pomiędzy wieloma grupami mięśni lub częściami ciała.
Koordynacja fizyczna rozwija się naturalnie u niemowląt, które badają swoje środowisko i radzą sobie z różnymi przedmiotami. Dzieci uczą się ruchów w czasie, aby uzyskać efekt, na przykład za pomocą koordynacji wzrokowo-ruchowej podczas jedzenia lub zabawy zabawkami. Koordynacja rozwija się nadal podczas zajęć rekreacyjnych, grania na instrumentach muzycznych lub uprawiania sportów, takich jak rzucanie piłki nożnej podczas biegania po polu. Koordynacja ruchowa wymagająca dokładnego pomiaru czasu pomiędzy dłońmi, palcami i oczami określana jest jako zręczność.
Móżdżek jest częścią mózgu, która przede wszystkim kontroluje ruch i koordynację. Koordynacja ruchowa jest upośledzona, gdy dochodzi do uszkodzenia móżdżku lub innych części mózgu, które wpływają na jego funkcjonowanie.
