Składanie mRNA jest procesem, w którym niekodujące introny są usuwane z transkryptów RNA, pozostawiając tylko część genu jest tłumaczona na aminokwasy. W niektórych przypadkach transkrypt RNA może być łączone w więcej niż jeden sposób, aby wytworzyć wiele transkryptów mRNA.
Łączenie odbywa się głównie w komórkach eukariotycznych. Większość genów bakteryjnych ulega transkrypcji i ulega całkowitej translacji na białko, ale komórki eukariotyczne wymagają szerszego zakresu produktów białkowych. Istnieje więcej niż jedna droga do splicingu mRNA. Różne ścieżki są wybierane w zależności od typu intronu, który należy splicingować z mRNA.
Najbardziej popularny typ splicingu mRNA wymaga dużego kompleksu RNA i białka zwanego spliceosomem. Małe cząsteczki RNA w spliceosomie oddziałują bezpośrednio z mRNA i mogą nawet działać jako katalizatory. Większość splotów wykonywanych przez spliceosom ma te same podstawy na krawędziach miejsca splicingu. Na przykład strona 5 'będzie zawierała sekwencję GU, a strona 3' będzie zawierała AG.
MRNA z samo-splicingiem to mRNA, który nie wymaga pomocy spliceosomu do przeprowadzenia biochemicznych etapów niezbędnych do usunięcia intronu z mRNA.
