Opór powietrza jest tarciem, którego doświadczają obiekty poruszające się w atmosferze złożonej z powietrza. Powietrze składa się ze stosunkowo szeroko rozmieszczonych cząstek w postaci cząsteczek i atomów. Te małe cząstki, masowo, należy naciskać, aby dowolny obiekt mógł się poruszać.
Ponieważ cząstki są szeroko rozmieszczone i nie są ze sobą mocno powiązane, są łatwe do popychania, a zatem umożliwiają ruch, ale opór powietrza staje się poważną siłą w pewnych warunkach. Duża prędkość i szeroka powierzchnia zwiększają liczbę zderzeń między obiektem a cząsteczkami powietrza, zwiększając w ten sposób opór powietrza. Opór powietrza działa w przeciwnym kierunku ruchu obiektu, spowalniając go. Wymaga to większej siły, aby osiągnąć tę samą prędkość, niż gdyby opór powietrza nie był czynnikiem. Aerodynamiczne konstrukcje samochodów starają się zmniejszyć opór powietrza, ponieważ spowolnienie skutkuje obniżeniem zużycia paliwa.
