Roztwór jodu wytwarza się przez zmieszanie jodu z mieszaniną jodku potasu; ta mieszanina jest powszechnie stosowana do sprawdzania skrobi. Roztwór jodu jest również znany jako powidon i służy do zabijania bakterii oraz leczenia infekcji i łagodnych skaleczeń.
Roztwór jodu służy do leczenia ekspozycji na promieniowanie, nadczynności tarczycy, infekcji spowodowanej cewnikiem, owrzodzeń stóp i innych problemów. Roztwór jodu nie jest stosowany w przypadku infekcji oczu, chorób grzybiczych lub zapalenia płuc. Niektóre działania niepożądane powodowane przez stosowanie roztworu jodu mogą być siniakami, nudnościami, obrzękiem węzłów chłonnych, gorączką, pokrzywką, aw skrajnych przypadkach - śmiercią. Pamiętaj, aby omówić z lekarzem wszelkie plany dotyczące zajścia w ciążę lub karmienia piersią, opryszczkowate zapalenie skóry lub problemy z tarczycą. Mogą one wpływać na decyzję lekarza, czy roztwór jodyny powinien być stosowany w przypadku problemu pacjenta.
W 1829 r. francuski profesor o nazwisku J.G.A. Lugol zawiera wodę zmieszaną, jodek potasu i jod, aby uzyskać tak zwany jod Lugola. Podczas testowania skrobi, jeśli jakakolwiek jest obecna, zmieni kolor na ciemny niebieski na czarny. Jest to spowodowane przez polisacharydy reagujące na jod. Nie można wykryć cukrów prostych za pomocą jodu Lugola. Jug Lugola można użyć, aby zobaczyć, w jaki sposób dyfuzja i osmoza są stosowane w błonach komórkowych.
