Co to jest siedlisko dzikich psów syberyjskich?

Dzikie psy syberyjskie nie mają siedlisk, ponieważ nie istnieją. Syberyjskie psy husky są rasowymi psami w rodzinie szpiców. Według organizacji Siberian Husky Breeders Association, rasa ta została stworzona na Syberii z zapasu psów zaprzęgowych. Jego bliscy krewni to Alaskan Malamute i Samoyed, którzy są także potomkami starożytnych psów zaprzęgowych.

Siberian Huskie mają dwie warstwy gęstego futra. Górna warstwa składa się z grubych, grubych włosów, podczas gdy dolna warstwa zawiera bardziej miękkie, cieńsze włosy. Ten podwójny płaszcz zapewnia doskonałą ochronę przed niskimi temperaturami i silnymi wiatrami. Korzysta również z husky w czasie upałów, ponieważ odbija się w słońcu. Inne cechy charakterystyczne dla husky syberyjskiej to ogon w kształcie półksiężyca, spiczaste uszy, biała twarz i białe łapy. Najczęściej spotykanym kolorem jest biały podszerstek i czarny płaszcz, chociaż American Kennel Club akceptuje kilka innych kombinacji kolorów.

Siberian Husky są naturalnie silne. Ich skłonność do wytrzymałości sercowo-naczyniowej i chęć do pracy czynią je popularnymi psami zaprzęgowymi. Husky nie są nieśmiałe wobec nieznajomych i są doskonałe z dziećmi. Husky są biednymi psami strażniczymi ze względu na ich nieodłączną towarzyskość i serdeczność.

Mimo że są łagodni i czuli się z ludźmi, Huskie mają silne drapieżne instynkty wokół gryzoni i małych ssaków. Te psy mają niezłomnie działający instynkt i lubią kopać dziury. Ich chęć do biegania jest tak silna, że ​​Siberian Husky Club of America zachęca właścicieli do krępowania zwierząt smyczami, smyczami lub wysokimi płotami, aby chronić ich psy, szczególnie na obszarach o dużym natężeniu ruchu.