Teoria grawitacji Isaaca Newtona stwierdza, że każda cząstka we wszechświecie przyciąga każdą inną cząstkę z siłą, która jest wprost proporcjonalna do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. Prawo jest reprezentowane jako: F = G (m1m2) /R.
Poziom proporcjonalności jest wzmacniany przez G, stałą grawitacji. Jego wartość wynosi: 6,672 X 10-11 N-m2 /Kg2. Cząstka o mniejszej masie przyspiesza bardziej w kierunku drugiej, chociaż wielkość siły działającej na obie cząsteczki jest taka sama. Zwiększenie odległości między obiektami zmniejsza także siłę grawitacji między nimi. Efekty grawitacji na tak odległym obiekcie są znaczące tylko wtedy, gdy są masywne.
