Twierdzenie o impulsu impulsu stwierdza, że impuls działający na dowolny system zmienia pęd całego układu. Impuls to efekt działania siły netto działającej na ciało przez określony czas, oraz momentum jest siłą wewnątrz ciała z powodu jego prędkości.
Impuls jest matematycznie definiowany jako siła działająca na ciało razy czas trwania tej siły i oznaczona przez "J." Momentum jest matematycznie definiowane jako iloczyn masy ciała i jego prędkości i jest oznaczane jako "P." Momentum można uważać za zdolność wytrzymywania sił zatrzymujących, co oznacza, że gdy poddaje się je sile powstrzymującej, pęd ciała zazwyczaj sprawia, że porusza się on w swoim obecnym kierunku.
Zgodnie z twierdzeniem impulsu, zmiana pędu ciała jest równa impulsowi działającemu na ciało. Impuls i pęd są zarówno wielkością wektorową, co oznacza, że oba posiadają wielkość i kierunek. Tak więc, w zależności od kierunku impulsu, zmiana pędu ciała może być dodatnia lub ujemna. Jeśli siła netto działająca na ciało działa w kierunku, w którym ciało się porusza, prędkość ciała wzrasta, zwiększając w ten sposób jego pęd. Jeśli siła netto działa w przeciwnym kierunku ciała, zmiana pędu jest ujemna, a prędkość ciała również maleje.