Jak zwierzęta przystosowały się do pustyni?

Zwierzęta pustynne dostosowały sposoby unoszenia lub unikania ciepła i słońca, a także przechowywania, pozyskiwania lub znoszenia utraty wody w trudnych warunkach. Ciepło, światło słoneczne i brak wody to główne problemy, z którymi zmaga się większość organizmów w środowiskach pustynnych, chociaż istnieje kilka pustyń, które są dość zimne. Woda jest ważna dla całego życia, a jej brak definiuje pustynie.

Jedzenie i woda są rzadkie na pustyniach. Rośliny są niezwykle zależne od dostępnej wody do fotosyntezy i nie mogą rosnąć w nieobecności. Tak więc kilka roślin, które rosną, jest albo bardzo dobrych w pozyskiwaniu wody, wyjątkowo dobrze zachowuje ją, albo w obu. Zwierzęta, w przeciwieństwie do roślin, mają zdolność ukrywania się przed wysychającym słońcem w ciągu dnia, a grzebanie jest bardzo powszechnym zwyczajem u zwierząt pustynnych. Zwierzęta, które nie zagrzebują się, często polegają na naturalnie występującym cieniu lub innych norach zwierząt. Wiele zwierząt pustynnych jest nocnych lub aktywnych tylko rano i wieczorem, unikając najgorętszych części dnia.

Proces metabolizmu wytwarza wodę podczas trawienia tłuszczów i węglowodanów, a niektóre zwierzęta pustynne, takie jak szczur kangur, są w stanie utrzymać wystarczające nawodnienie wyłącznie tą metodą. Inne, takie jak potwór z gila lub wielbłąd, przechowują duże ilości tłuszczu do użycia, gdy brakuje jedzenia lub wody.