Zachowania poznawcze to teoria, że zachowania i emocje są wynikiem negatywnych wzorców myślenia, które dostosowywały się w czasie. Jest to podstawa podejścia doradczego o nazwie Cognitive Behavioral Therapy.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest zwykle stosowana w leczeniu pewnych stanów zdrowia psychicznego, takich jak lęk i depresja. Pacjenci zwykle spotykają się regularnie z terapeutami, którzy pomagają im rozpoznać i rzucić wyzwanie irracjonalnym wierzeniom, które wpływają na ich zachowania i uczucia. Dzięki ukierunkowanemu odkryciu terapeuta pomaga pacjentowi wycofać się z sytuacji, aby lepiej widzieć i dlatego reagować na nią w bardziej pozytywny sposób.
CBT została założona przez dr Aarona Becka, psychiatrę z University of Pennsylvania, w latach sześćdziesiątych. Używając psychoanalizy u swoich pacjentów, odkrył, że depresja ma określone cechy, które nie zostały rozwiązane. Jedną z tych cech jest to, co Beck nazwał automatycznymi myślami. Myśli te przypadkowo pojawiają się w głowie osoby i często mają charakter negatywny. Ucząc się rozpoznawać te myśli, pacjent może zacząć przyjmować bardziej realistyczny obraz sytuacji.
CBT to terapia krótkoterminowa, trwająca zwykle od czterech do siedmiu miesięcy. Ostatecznym celem jest, aby pacjent stał się terapeutą, ucząc się rozpoznawać i samodzielnie rozwiązywać te automatyczne myśli.
