Jakobini byli członkami radykalnego społeczeństwa rewolucyjnego podczas Rewolucji Francuskiej. Poprowadzili panowanie terroru i poparli inne ekstremalne działania w latach 1789-1794. Mieli oni siedzibę w klasztorze dominikańskim w Paryżu.
Od początku Rewolucji Francuskiej organizowano debatujące stowarzyszenia, aby rewolucjoniści mogli zdecydować, jakie działania należy podjąć przeciwko klasom rządzącym. Jedną z tych grup było Towarzystwo Przyjaciół Konstytucji, powszechnie znane jako Klub Jakobinów z powodu tego, gdzie się spotkali. W całej Francji było około 7000 rozdziałów. U szczytu swojej siły grupa była najbardziej radykalna w rewolucji. Jakobinami kierował Maximilien de Robespierre, a oni kontrolowali rząd od czerwca 1793 r. Do lipca 1794 r. W panowaniu terroru widziano dziesiątki tysięcy ludzi straconych przez gilotyny.
