Społeczny darwinizm to zastosowanie teorii Darwina "przetrwania najsilniejszej", która, gdy jest stosowana w krajobrazie społecznym, zniechęca do reprodukcji tych, które uważane są za niepożądane dla przyszłości ludzkiego rozwoju. Do niepożądanych gatunków zaliczano te, które były zbyt słabe, chore, ubogie lub w jakiś inny sposób postrzegane jako posiadające cechy, które szkodziłyby całemu społeczeństwu pod względem przeżycia, gdyby zostały przekazane potomstwu. Darwinizm społeczny jest również ściśle związany z eugeniką.
Społeczny darwinizm zakłada, że biologia jest przeznaczeniem i powstała jako bezpośredni rezultat teorii ewolucji Darwina, która zdawała się pokazywać, że gatunki uległy zmianie z powodu doboru naturalnego. Badanie i lepsze zrozumienie genetyki zasadniczo podważyło darwinizm społeczny na przestrzeni lat, ale w XIX wieku pojęcie zyskało na popularności. W tamtym czasie sądzono, że usuwając elementy biologiczne, które były postrzegane jako słabe, ludzkość nadal ewoluuje we właściwy sposób.
Chociaż było wiele przeciwnych argumentów, uważa się, że sam Darwin wierzył w darwinizm społeczny. Jest to z pewnością niefortunny i trudny do zaakceptowania pogląd, biorąc pod uwagę jego ogromny wkład w naukę. Jednak wiele wniosków wyciągnięto z darwinizmu społecznego, w szczególności z tego, jak niebezpieczne mogą być takie poglądy. W związku z tym wprowadzono rygorystyczne wytyczne moralne i etyczne w odniesieniu do zastosowań i badań genetyki we współczesnej nauce.
