Rodzina Anny Frank ukrywała się przez 2 lata podczas II wojny światowej w budynku, w którym pracował jej ojciec. Rodzina została odkryta w tym miejscu i wysłana do obozów koncentracyjnych.
W 1933 r. rodzina Franków przeniosła się do Amsterdamu z Niemiec, ponieważ naziści byli bliscy zdobycia kontroli nad tym krajem. W latach czterdziestych okupacja hitlerowska rozprzestrzeniła się w Amsterdamie, zmuszając rodzinę do ukrywania się w celu uniknięcia prześladowań. W oczekiwaniu na przejęcie przez nazistów Amsterdamu, ojciec Anny poczynił przygotowania, by ukryć się w pokojach nad swoim biurowcem. Kilku pracowników zgodziło się pomóc rodzinie w ukryciu. Plan rodziny, który się ukrył, został spłacony kilka tygodni, ponieważ matka Anny otrzymała rozkazy zgłaszania się do niemieckiego obozu pracy.
W 1942 r. rodzina Van Pelsów ukrywała się w rodzinie Franków. W 1944 r. Rodziny zostały zdradzone, gdy informator poinformował nazistowską policję, gdzie ich szukać. Po przesłuchaniu hitlerowcy wysłali wszystkich do obozów koncentracyjnych. Jedynym ocalałym z rodziny Franków był brat Anny, Otto, który później powrócił do ich kryjówki, gdy wojna się skończyła. Znalazł niesławny pamiętnik siostry i popchnął go do opublikowania. Dziennik opisuje życie Anny od czerwca 1942 r. Do sierpnia 1944 r.
