Siarczan ołowiu (II) lub PbSO4 jest tylko częściowo rozpuszczalny w wodzie. Na każde 100 mililitrów wody rozpuszcza się zaledwie 0,0404 grama PbSO4.
Siarczan ołowiu (II) jest częściowo rozpuszczalny w rozcieńczonym chlorowodorze i kwasie azotowym. Jest rozpuszczalny w wodorotlenku sodu i octanie amonu. Siarczan ołowiu (II), podobnie jak wszystkie związki wiodące, jest toksyczny dla ludzi. Jest łatwo wchłaniany przez skórę i może powodować obrażenia ośrodkowego układu nerwowego i wady wrodzone. Spożywanie dużych ilości siarczanu ołowiu (II) może powodować drgawki, śpiączkę, a nawet śmierć. Najczęściej znajduje się w terminalach wyczerpanych akumulatorów samochodowych.