Mrówki ze srebra i armii mają związek symbiotyczny, ponieważ srebrne rybki często maskują się zapachem chemicznym mrówki, aby przeniknąć do gniazd mrówek, aby uzyskać dostęp do pokarmu i schronienia, chociaż srebrne rybki nie oddają niczego w zamian . Mrówki mają ograniczony wzrok i nie widzą daleko, więc polegają na sygnałach chemicznych, takich jak rozpoznawanie innych członków z ich kolonii. Srebrne rybki ocierają się o niedojrzałe mrówki, które są bezbronne, aby uzyskać ich zapachy, aby oszukać całą kolonię w procesie znanym jako chemiczna mimikra.
Ponieważ srebrzyste rybki są oznaczone tymi samymi zapachami co mrówki poprzez pocieranie związków węglowodorów na ich ciele, są one w stanie skutecznie uniknąć agresji mrówek. Mrówki armii mają ponad 70 różnych i wyraźnych związków węglowodorowych, które są obecne na ich skórek, podczas gdy rybi nie mają żadnego.
Jeśli rybik zostanie odizolowany od kolonii przez dłuższy czas, stracą zapach i będą musiały ponownie zaatakować niedojrzałe mrówki, aby zamaskować się zapachem. Rybiki srebrzyste, które nie są chronione przez zapachy mrówek, będą atakowane przez całą kolonię, szczególnie przez mrówki robotnicze, i będą ścigane, zajęte lub ukąszone w wyniku próby infiltracji gniazd. Czasami ryba może umrzeć po ataku.
