Zapalniczka została wynaleziona przed pierwszym konwencjonalnym, opartym na tarciu zapałką. Niemiecki chemik Johann Dobereiner wynalazł zapalniczkę w 1823 r. za pomocą wodoru i platyny. Tarcie zostało wymyślone w 1826 roku przez angielskiego chemika Johna Walkera.
W 1836 r. chemik węgierski Janos Irinyi poprawił mecz, czyniąc go bezpieczniejszym. Zanim wymyślono grę opartą na tarciu, doszło do meczu, który działał tylko w kontakcie z butelkowanym kwasem siarkowym. Zostało to wynalezione w 1805 roku przez Francuza Jean Chancel. Ponieważ nie był to samozagrywający się mecz i wymagał zbyt wielu dodatkowych substancji, które nie były łatwo dostępne, nie jest on uważany za prawdziwy poprzednik dzisiejszego tarcia.
