Difluorowodór, czyli OF2, jest cząsteczką polarną. Jeśli analizowana jest struktura kropek Lewisa, zaobserwowano, że dwie cząsteczki fluoru są przyłączone do centralnej cząsteczki tlenu, wraz z dwiema parami niesparowane elektrony. Dlatego fluor jest nieco bardziej ujemny, podczas gdy atom tlenu jest bardziej pozytywny.
Przyjmując strukturę kropek tlenku Lewisa i stosując geometrię VSEPR do cząsteczki, stwierdzono, że dwie pary niesparowanych elektronów popychają atomy fluoru, tworząc "wygiętą" linię z tlenem. To zgięcie zmusza ładunki atomów fluoru, aby się wzajemnie nie eliminowały. Fluor jest bardziej elektroujemnym elementem, więc przyciąga elektrony bliżej niż atomy tlenu, pozostawiając więcej elektronów w pobliżu atomów fluoru i tworząc cząsteczkę polarną.
