Chociaż obie metody są metodami, dzięki którym ciekła woda przechodzi w gaz, odparowanie opisuje proces, w którym ciepło zmienia wodę stojącą w parę wodną, podczas gdy transpiracja odnosi się do roślin procesowych, które pobierają wodę z ziemi i uwalniają ją w powietrze.
Parowanie i transpiracja to obie części obiegu wody, w których woda płynna zamienia się w parę wodną i łączy inne gazy w atmosferze. Podczas gdy cząsteczki wody sublimują do powietrza w normalnych warunkach, zwiększone ciepło przyspiesza proces. Odparowanie występuje, gdy występuje wystarczająca ilość ciepła, aby rozerwać wiązania molekularne utrzymujące cząsteczki wody razem. Dzięki temu woda może stać się gazem i unosić się w atmosferze.
Transpiracja występuje, gdy rośliny pompują wodę z ziemi, poprzez korzenie i łodygę, oraz z niewielkich dziur w liściach, zwanych stoma. Pomimo wielu roślin i drzew na świecie, transpiracja odpowiada za około 10 procent ciekłej wody, która przechodzi w parę wodną. Parowanie ciekłej wody w stawach, jeziorach, rzekach i oceanach odpowiada za pozostałe 90 procent pary wodnej w atmosferze.
Odparowanie wymaga wkładu netto energii, co powoduje efekt chłodzenia w lokalnym środowisku. Dlatego pot chłodzi ludzi, a drzewa pomagają ochłodzić ludzi i ich siedliska.
