Handel solami złota był wymianą soli na złoto między gospodarkami śródziemnomorskimi a krajami Afryki Zachodniej w średniowieczu. Królestwa Afryki Zachodniej, takie jak imperium Soninke w Ghanie i imperium Mali to się udało, były bogate w złoto, ale brakowało mu soli, towarem, który obfitował w kraje basenu Morza Śródziemnego. Sól była ważna dla zastąpienia płynów i zachowania żywności w tropikalnym klimacie na południe od Sahary.
Imperium Soninke w Ghanie, nazwane przez islamskich uczonych "Krajem złota", wiąże się z powstaniem trans-saharyjskiego handlu złotem, które rozpoczęło się około piątego wieku. Kraje w Afryce Północnej potrzebowały złota na monety, a dostały swoje zapasy od Berberów, którzy podróżowali przez Saharę w wielbłądowych karawanach niosących bloki pustynnej soli. Handel trwał przez wieki i był częściowo odpowiedzialny za wprowadzenie islamu do Berberów, aw konsekwencji do Afryki Zachodniej.
Soninke utrzymywał wyłączną kontrolę nad handlem złotem, utrzymując w tajemnicy lokalizację kopalni złota. W XI wieku imperium było wystarczająco silne, by przejąć berlińskie miasteczko Audaghost, ważny punkt na szlaku handlowym. Jednak sto lat później nowe trasy ominęły Audoghona i ruszyły w kierunku nowych złóż złota. Imperium Soninke wkrótce straciło dominację w handlu złotem.
Imperium Mali, które nastąpiło później, i powstałe później imperium Songhai, nadal polegało w dużej mierze na handlu solą złota.
