Naukowcy klasyfikowali grzybicę jako dermatofit lub grzyby niedoskonałe, ponieważ jej cykl życia seksualnego jest niejasny. Najczęściej robaczycy rozmnażają się przez błonopodobne strzępki tworzące zarodniki reprodukcyjne. Zarodniki te atakują zewnętrzne, martwe części skóry i inne obszary, w których występuje keratyna, na przykład we włosach i paznokciach.
U ludzi infekcje grzybicy są spowodowane przez grzyby trichophyton i zwykle występują na stopach, szczególnie między palcami. Szybkość wzrostu zarodników zależy od obecności składników odżywczych w środowisku, ale kiełkowanie zwykle następuje w ciągu 6 godzin od ekspozycji, a małe kolonie tworzą się w ciągu 24 godzin. W ciągu 48 godzin zarodniki wchodzą w fazę stacjonarną, podczas której wzrost spowalnia i zaczynają wytwarzać enzymy, które umożliwiają im atakowanie naskórka. Ponieważ ta warstwa skóry ma bardzo mały dopływ krwi, układ odpornościowy organizmu nie jest w stanie skutecznie zwalczać infekcji na tym etapie. Zarodniki pozostają w skórze w nieskończoność, co jest jednym z powodów, dlaczego infekcje grzybicy są oporne na leczenie i często powracają.
Do jednej trzeciej infekcji liszajskich nie występują żadne objawy. Jednakże, gdy enzymy zaczynają degradować naskórek, czasami pojawia się odpowiedź zapalna. To właśnie zapalenie, a nie grzyb Ringworm, powoduje pieczenie, swędzenie i wysypkę często związane z grzybicą.
