Ekliptyka to droga, którą słońce obserwuje się z punktu widzenia Ziemi, ponieważ wydaje się obracać wokół Ziemi w linii, która jest nachylona względem osi obrotu o 23,50, zgodnie z Georgią Hyperfizyce Uniwersytetu Stanowego. Ekliptyka przecina niebiański równik wzdłuż ścieżki między równonocy.
Ekliptyka jest pochylona, ponieważ obrót Ziemi na jej osi jest przechylony względem płaszczyzny jego orbity wokół Słońca o 23,5 stopnia. Hiperfizyka stwierdza, że obserwacje wskazują, że inne planety krążą wokół Słońca wzdłuż zasadniczo tej samej płaszczyzny. Poza tym większość innych obiektów orbitujących leży na płaszczyźnie ekliptyki. Ta koncepcja implikuje, że układ słoneczny powstał z procesu, który wytworzył dysk materiału, na podstawie którego powstało słońce i planety. Kąt nachylenia obrotu o 23,5 stopnia względem własnej osi powoduje sezonowe zmiany natężenia światła słonecznego na powierzchni.
Według Centrum Lotów Kosmicznych Goddarda NASA, Pluton, który krąży wokół Słońca z odległości 39,5 stopni Ziemi, porusza się w płaszczyźnie orbitalnej przechylonej o 170 stopni. Niektóre ostatnio dodane do grupy Pasa Kuipera, do których należy Pluton, mają kąt pochylenia 280 stopni.
