Kolumna Vigreux jest urządzeniem naukowym używanym do kondensacji gorących oparów. Składa się z prostej szklanej kolumny ze ścianami, które są wysadzane specjalnymi wgłębieniami. Ten element wyposażenia jest zwykle używany w eksperymentach chemicznych obejmujących destylację frakcyjną lub w celu oddzielenia dwóch części mieszaniny w oparciu o ich temperatury wrzenia.
Małe wgniecenia z boku kolumny Vigreux nazywane są płytkami i koronami. Wskazują w dół i w kierunku środka statku. Zwiększają powierzchnię, z którą para może się stykać i ochładzać. Narastające nachylenie występów oznacza również, że skroplona ciecz powraca do środka kolumny, co pozwala na większą ilość kontaktu między fazą pary a fazą ciekłą. Kolumna Vigreux chłodzi opary, przenosząc ich dużo ciepła na szklane ściany.
Aparat ten wymyślił francuski chemik i chemik Henri Narcisse Vigreux. Ponieważ są one bardziej skomplikowane niż tradycyjne skraplacze proste, kolumny Vigreux są droższe niż tradycyjne skraplacze proste. Jednak sam Vigreux był w stanie zademonstrować, że kolumna Vigreux była wydajniejsza niż tradycyjny kondensator czterokrotnie większy od niego.
