Nelson Mandela rozpoczął karierę prawnika, zanim stał się rewolucyjnym anty-apartheidem i pełnił funkcję prezydenta RPA. Za swoją sprawiedliwość społeczną, prawa człowieka i pracę przeciwko apartheidowi Mandela otrzymała nagrodę Pokojowa Nagroda Nobla w 1993 r. I Prezydencki Medal Wolności.
Nelson Mandela urodził się 18 lipca 1918 r. w małej wiosce Mvezo w Południowej Afryce. Po ukończeniu szkoły w ojczystym kraju, spędził czas na Uniwersytecie Londyńskim, zanim wrócił do RPA i założył firmę prawniczą. Mniej więcej w tym czasie Mandela dołączył do Afrykańskiego Kongresu Narodowego i został członkiem-założycielem organizacji Youth League.
Mandela kilkakrotnie był aresztowany podczas dorosłego życia, często za polityczne powiązania z Afrykańskim Kongresem Narodowym i pracę jako prawnik. W 1961 r. Mandela poprowadził kampanię na rzecz sabotowania rządu apartheidu rządzącego RPA. Został następnie aresztowany i skazany na dożywocie; jednak został zwolniony w 1990 roku po odbyciu 27 lat więzienia.
Po zwolnieniu Mandela wznowił działalność przeciwko apartheidowi i rozpoczął negocjacje z ówczesnym prezydentem F.W. de Klerk, by zakończyć apartheid i przeprowadzić wielorasowe wybory w Południowej Afryce. Mandela odniosła sukces, a Afrykański Kongres Narodowy doszedł do władzy, a Mandela pełnił funkcję prezydenta RPA w latach 1994-1999.
Nelson Mandela zmarł 5 grudnia 2013 r. po długiej chorobie. Miał 95 lat.
