John Cabot był angielskim odkrywcą włoskiego pochodzenia, który wyruszył w dwie podróże do Nowego Świata. Pierwsza podróż Cabota zakończyła się sukcesem, ale historycy uważają, że zginął podczas swojej drugiej.
Dowody historyczne sugerują, że John Cabot, urodzony Giovanni Caboto w Genui we Włoszech, spędził większość swojego wczesnego życia jako handlarz przyprawami dla Wenecjan. Prawdopodobnie pojechał do Lewantu i dotarł do innych wschodnich wybrzeży Morza Śródziemnego. John Cabot niezależnie doszedł do tego samego wniosku co Christopher Columbus, że najlepszym sposobem na dotarcie do bogatego wschodniego wybrzeża Azji było płynięcie na zachód, do Atlantyku.
Na rozkaz króla Henryka VII w Anglii, Cabot rozpoczął swoją pierwszą podróż, lądując wkrótce w Ameryce Północnej. Jego lądowanie w 1497 roku było prawdopodobnie pierwszą europejską podróżą do Ameryki Północnej od czasu podróży Leifa Erikssona w XI wieku. Podczas gdy Cabot odebrał ziemię, którą spotkał dla króla Henryka, podniósł flagi angielskie i weneckie. Drugi rejs Cabota był znacznie mniej udany, a większość jego załogi, łącznie z nim samym, zmarła na morzu. Trwającym dziedzictwem podróży Cabota było brytyjskie zainteresowanie Kanadą i rozwój krótszej północnej trasy przez Atlantyk.
