Proces nawożenia to proces, w którym wyspecjalizowane komórki płciowe, zwane gametami płci męskiej i żeńskiej, łączą się, tworząc nową komórkę, znaną jako zygota. Zapłodniona komórka rozwija się w nowe potomstwo z własny zestaw materiału genetycznego. Materiał genetyczny potomstwa łączy geny obu darczyńców, co prowadzi do zmienności genetycznej, ważnego aspektu przeżycia w populacji.
Nawożenie może nastąpić za pośrednictwem dwóch mechanizmów. Pierwszy to zewnętrzne, w którym jaja są zapładniane poza ciałem, a drugi mechanizm jest wewnętrzny, z jajami zapłodnionymi w ciele organizmu. Zewnętrzne zapłodnienie występuje najczęściej w wilgotnym środowisku i wymaga, aby dwa organizmy uwolniły swoje gamety do najbliższego otoczenia. W wewnętrznych nawożeniach organizmy mają wyspecjalizowane części ciała, które chronią rozwijające się jaja.
Chociaż nawożenie jest niezbędne dla organizmów rozmnażających się seksualnie, niektóre organizmy nie potrzebują nawożenia do rozmnażania. Nazywa się to rozmnażaniem bezpłciowym. W rozmnażaniu bezpłciowym, organizm rozmnaża się, tworząc klon sam przez mitozę, proces podziału komórki, bez potrzeby nawożenia.
W organizmach biseksualnych rozmnażanie płciowe ma miejsce, gdy gamet mężczyzny i kobiety z jednego organizmu ulegają fuzji. Jest to znane jako samozapłodnienie i jest powszechne w wielu roślinach kwitnących, bezkręgowcach i pierwotniakach.
