Współczynnik różnorodności obciążenia elektrycznego to stosunek przedstawiający sumę indywidualnych maksymalnych wymagań dla każdej części lub części systemu do maksymalnego zapotrzebowania całego systemu lub części systemu. Kolejny czynnik, który projektanci uważają za czynnik popytowy.
Współczynnik popytu jest to stosunek sumy maksymalnego zapotrzebowania w systemie do całkowitego obciążenia systemu. Czasami projektanci mylą terminy "współczynnik popytu" i "współczynnik różnorodności".
W projektowaniu elektrycznym współczynnik różnorodności można opisać, biorąc pod uwagę dwa budynki, które mają takie samo maksymalne zapotrzebowanie, ale zapotrzebowanie jest potrzebne w różnych przedziałach czasu. Kiedy moc jest dostarczana przez ten sam zasilacz, zapotrzebowanie jest mniejsze niż suma dwóch żądań. Współczynniki różnorodności zostały zaprojektowane dla głównych podajników, które dostarczają energię do wielu podajników, które zwykle wynoszą od 1,10 do 1,50 dla oświetlenia i od 1,50 do 2,00 dla mocy i oświetlenia.
Jako przykład można odnieść się do podajnika, który dostarcza pięciu użytkownikom następujących warunków obciążenia: W poniedziałek pierwsza osoba osiągnęła maksymalne zapotrzebowanie na 100 amperów; we wtorek drugi użytkownik potrzebuje 95 amperów; w środę użytkownik trzeci używa 85 amperów; w czwartek użytkownik 4 potrzebuje 75 amperów; aw piątek użytkownik 5 używa 65 amperów. Maksymalne zapotrzebowanie podajników wynosi 250 amperów. Współczynnik zróżnicowania będzie sumą żądań podzieloną przez maksymalne zapotrzebowanie podajnika, a następnie pomnożoną przez 100. W tym przypadku 420 amperów podzielonych przez 250 wynosi 1,68, co po pomnożeniu przez 100 sprawia, że jest to 168%
