Szwedzki chemik, naukowiec, inżynier i wynalazca Alfred Nobel jest prawdopodobnie najbardziej znany z ustanawiania Nobla. Jest również znany z wynajdywania dynamitu i innych materiałów wybuchowych.
Urodzony w Sztokholmie, Szwecja 21 października 1833, Alfred Nobel był czwartym z ośmiorga dzieci urodzonych przez Immanuela i Caroline Nobel. Immanuel znalazł pracę produkującą materiały wybuchowe w Sankt Petersburgu w Rosji i właśnie tam Alfred spędził lata. Ciekawskie dziecko, Alfred studiował pod prywatnymi nauczycielami, opanowując chemię i płynnie posługując się wieloma językami.
W wieku 18 lat Alfred wyjechał z Rosji, by spędzić rok na studiowaniu chemii w Paryżu. Stamtąd przeniósł się do Stanów Zjednoczonych na pięć lat, po czym wrócił do Petersburga, gdzie pracował przy produkcji sprzętu wojskowego w fabryce ojca. W 1859 r. Fabryka amunicji została zamknięta, a rodzina Nobelów wróciła do Szwecji.
W 1864 r. niszczycielska eksplozja w fabryce rodziny Nobla zabiła brata Alfreda, Emila. Zrozpaczony tą tragedią, Alfred postanowił stworzyć bezpieczniejszy materiał wybuchowy, ostatecznie tworząc dynamit w 1867 roku.
Kiedy brat Alfreda, Ludvig, zmarł w 1888 roku, przez pomyłkę gazeta przez przypadek opublikowała nekrolog Alfreda, stanowczo potępiając go za wymyślenie dynamitu. Niezadowolony z tego, co uważał za swoje dziedzictwo, Nobel wykorzystał bogactwo swoich wynalazków, by ustanowić Nagrody Nobla. Nagrody te wyróżniają osoby za wybitne osiągnięcia w dziedzinie chemii, literatury, fizyki i medycyny oraz za pracę na rzecz osiągnięcia pokoju.
