Układ odniesienia to metoda opisująca położenie, prędkość i przyspieszenie obiektu. Zwykle jest to jakiś typ układu współrzędnych.
Jeśli dana osoba stoi na poboczu drogi, patrząc na przejeżdżający samochód, osoba ta może ustawić osie współrzędnych x, y, z, aby opisać ruch samochodu. Byłby to inercyjny układ odniesienia, ponieważ osoba nie przyspiesza.
Kierowca samochodu może ustawić unikalną oś współrzędnych x, y, z, oddzieloną od obserwatorów, ale nadal odpowiednią do opisania ruchu samochodu. Gdyby samochód przyspieszał, byłby to nie-inerialny układ odniesienia.
