Księżyc kończy jedną orbitę wokół Ziemi w odniesieniu do odległych gwiazd co 27,5 dnia. To stanowi miesiąc gwiazdowy. Natomiast cykl księżycowy wynoszący 29,5 dnia jest nazywany miesiącem synodycznym. Księżyc potrzebuje dodatkowych 2 dni, aby rozpocząć nowy cykl księżycowy, ponieważ Ziemia nie jest nieruchoma w przestrzeni kosmicznej, ale porusza się, gdy krąży wokół Słońca.
W czasie, w którym Księżyc kończy jedną orbitę wokół Ziemi, planeta porusza się na swojej orbicie wokół Słońca. Księżyc zajmuje około 2 dni, aby "nadrobić zaległości" na nowej pozycji Ziemi względem Słońca obserwowanej przez obserwatora na Ziemi.
Miesiąc synodu z Księżyca w ciągu 29,5 dnia był podstawą księżycowych kalendarzy na przestrzeni dziejów. Chociaż kalendarz księżycowy był wygodny, stanowiło natychmiastowe wyzwanie: w porównaniu do roku słonecznego 365 dni rok księżycowy trwa średnio 354 dni. Niektóre grupy postanowiły zignorować tę rozbieżność. Inni, w tym twórcy żydowskiego kalendarza, zdecydowali się na interkalację tych dwóch cykli, dodając dodatkowy miesiąc 30 dni co dwa do trzech lat. Cykl interkalacji, odpowiadający cyklowi Sarosa orbity Księżyca, powtarza się co 19 lat, co daje 7 lat przestępnych w każdym cyklu 19-letnim.
