Komórki zwierzęce nie mają ścian komórkowych, ponieważ ich nie potrzebują. Ściany komórek, które znajdują się w komórkach roślin, zachowują kształt komórki, prawie tak, jakby każda komórka miała swój własny egzoszkielet. Ta sztywność pozwala roślinom stać prosto bez potrzeby kości i mięśni.
Zasadniczo roślinom wolno stać prosto i rosnąć jak najwyżej. Rośliny potrzebują światła słonecznego, więc rosnąc wyższe od sąsiednich roślin, bardziej prawdopodobne jest, że roślina przetrwa i pomyślnie się rozmnoży. W przypadku zwierząt wzrost może być również zaletą, ale większość zwierząt ma szkielety i muskulaturę. Nie potrzebują sztywnej sieci, którą zapewniają ściany komórkowe.
Co więcej, większość zwierząt może się poruszać, a ta zdolność jest ogromną zaletą, jeśli chodzi o karmienie, znajdowanie partnera i ucieczkę przed drapieżnikami. Gdyby zwierzęta miały ściany komórkowe w taki sam sposób jak rośliny, nie byłyby w stanie się poruszać. Zwierzęta, które się nie poruszają, takie jak gąbki koralowe i morskie, rosną w grupach komunalnych i rozwijają struktury bardzo przypominające rośliny.
Zwierzęta i rośliny ewoluowały w różny sposób, każdy według różnych zestawów potrzeb. W przypadku zwierząt mobilność stanowiła większą zaletę. Posiadanie komórek bez sztywności ścian komórkowych oznaczało większą elastyczność i ruchliwość.
