Geografia jest uważana za naukę, ponieważ wykorzystuje naukową metodę i podtrzymuje naukowe zasady i logikę. Wynalazki takie jak kompas, systemy informacji geograficznej, systemy globalnego pozycjonowania i teledetekcja nie byłyby możliwe bez geografii.
Odkrycia geograficzne, w tym bieguny północne i południowe, magnetyzm ziemski, rotacja i rewolucja zostały dokonane dzięki obserwacjom, hipotezie i eksperymentalnym testom.
Badanie geografii jako nauki przeszło transformację w późnych latach pięćdziesiątych, częściowo z powodu pracy Kurta Schaefera, niemieckiego profesora na Uniwersytecie w Iowa, który opublikował artykuł z 1953 r., który próbował na nowo zdefiniować pojęcie geografii. terminy naukowe. Przed publikacją Schaefera powszechne było przekonanie, że geografia koncentruje się głównie na relacjach socjologicznych. Ta wiara podważyła wpływ, jaki miało badanie geografii na społeczność naukową w tamtym czasie.
Praca Schaefera definiowała geografię jako badanie naturalnych procesów, które ukształtowały fizyczne cechy Ziemi. Praca Schaefera, wraz z innymi, doprowadziła do zmiany sposobu, w jaki geografia była praktykowana i studiowana. Geografia stała się bardziej rygorystyczna pod względem naukowym i zaczęła wykorzystywać metody ilościowe. Te zmiany w badaniu, praktyce i położeniu geograficznym sprawią, że będzie on bardziej doceniany i bardziej przydatny.