Kompromis Missouri był ważny, ponieważ wzmacniał Unię przez ponad 30 lat, mimo że istnieją obawy dotyczące ustanawiania nowych państw jako państw niewolniczych. W wydarzeniach, które doprowadziły do kompromisu, Północ była zaniepokojony ustanowieniem nowych państw jako państw niewolniczych, podczas gdy Południe był zaniepokojony dopuszczeniem Kongresu do naruszenia praw każdego państwa do tworzenia własnych praw niewolnictwa.
Przed kompromisem z Missouri z 1820 r., Missouri chciała wstąpić do Unii jako państwo niewolnicze, ale Kongres był zaniepokojony ekspansją niewolnictwa w USA Kiedy Missouri złożyła wniosek o przyłączenie się jako państwo niewolnicze, było 22 państw członkowskich . Ponieważ istniał równy podział na niewolników i wolne państwa, Kongres zaniepokoił się, że dodanie kolejnego państwa niewolniczego zakłóci równowagę. Jako kompromis zgodził się przyjąć Missouri, ale także ustanowił Maine jako wolne państwo i narysował wyimaginowaną granicę w Luizjanie, która podzieliłaby ją na niewolniczą i wolną przestrzeń.
Chociaż kompromis tymczasowo ustabilizował sprawę, zarówno Północ, jak i Południe miały obawy. Podczas gdy Północ wierzyła, że to zachęca do ekspansji niewolnictwa w całym Związku, Południe uznało decyzję za pozwalającą Kongresowi na zakłócenie suwerenności państwa. Kompromis został później odwołany w 1854 r. Ustawą Kansas-Nebraska.
