Króliki zostały zaprojektowane z dużymi uszami, aby mogły dobrze się rozwijać w ich naturalnym środowisku. Często króliki potrzebują żerowania na większych zwierzętach, aby monitorować swoje środowisko i wykrywać napływające drapieżniki. Zewnętrzne uszy królika lub pinna mogą zmieniać kierunek i odbierać słabe dźwięki ze znacznych odległości.
Długie uszy królika wykrywają ruchy drapieżników z różnych kierunków, ponieważ każdy z nich może obrócić się do 270 stopni. Uszy są tak wrażliwe na dźwięk, że króliki potrafią wykryć dwa dźwięki naraz, pozwalając im uciec, zanim drapieżniki zdołają rzucić.
Inną funkcją ich uszu jest termoregulacja. Zewnętrzne uszy królików są cienkie i pokryte obszerną siecią naczyń krwionośnych, które zapewniają wystarczającą powierzchnię do przenoszenia ciepła. Gdy pogoda jest gorąca, naczynia pęcznieją, powodując wydzielanie ciepła i umożliwiając cyrkulację krwi i ochładzając ich ciała poprzez chłodzenie wyparne. Zimą naczynia kurczy się, aby zapobiec utracie ciepła i zachować ciepło ciała. Rozszerzone naczynia są słabo widoczne podczas zimnej pogody.
Oprócz królików zające wykorzystują także uszy do wykrywania odległych dźwięków i regulacji temperatury. Jackrabbitów, które w rzeczywistości są zające, ochłodzić się w ich pustynnych siedlisk poprzez ich duże uszy, pozwalając im przetrwać w ekstremalnych warunkach.
