Czarne pantery, które są melanistycznymi lampartami, chronią się przed większymi drapieżnikami, wciągając ich zabicie w drzewo, aby się nim żywić. Jeśli nie zdołają dotrzeć do drzewa na czas, wycofują się i oddają zabójstwo. Czarne pantery, które są melanistycznymi jaguarami, są drapieżnikami wierzchołkowymi, nie mają naturalnych wrogów i mogą nawet pokonać dużą zdobycz dzięki potężnym szczękom.
W ich naturalnym środowisku, lamparty muszą konkurować z licznymi drapieżnikami, które są większe, potężniejsze lub liczniejsze niż lwy, hieny, niedźwiedzie, krokodyle i dzikie psy. Aby zabezpieczyć swoje zabójstwo, mają zdolność niosą ofiarę cięższą niż pionowo w drzewie. Chociaż lwy znane są z tego, że wspinają się na drzewa, by odzyskać zwłoki pozostawione przez lamparty, nadrzewna zręczność lamparta na ogół je chroni. Jedynym innym drapieżnikiem, którego terytorium może pokrywać się z jaguarem, jest kuguar, ale ponieważ kuguar jest mniejszym zwierzęciem, nie stanowi zagrożenia dla jaguara.
Tak zwane czarne pantery nie są oddzielnymi gatunkami wielkiego kota. Są to lamparty lub jaguary, których normalne ubarwienie zostało zmienione przez nadmiar czarnej melaniny. Standardowe oznaczenia są nadal obecne, ale są przytłoczone przez czarny pigment. Melanizm występuje częściej w lampartach niż w jaguarach, a większość czarnych panter w ogrodach zoologicznych to przykłady melanistycznych lampartów.