Ciało w wodzie unosi się lub opada w zależności od sił wyporu, które go podnoszą, i siły grawitacji, która je ściąga. Jeśli ciało jest cięższe niż woda, która się przemieszcza, tonie. Jeśli woda, którą wypiera ciało, jest cięższa, wtedy ciało unosi się.
Zasada Archimedesa stwierdza, że "jakiekolwiek ciało całkowicie lub częściowo zanurzone w płynie jest podnoszone przez siłę równą ciężarowi wypartego płynu". Tak więc, jeśli skała ważąca 10 funtów wypiera 3 funty wody, tonie. Jednakże, jeśli ciało ludzkie, ważące 150 funtów wypiera 140 funtów wody, ciało unosi się.
Fizycy używają gęstości jako metody obliczania masy na objętość obiektu. Innym sposobem na wyrażenie zasady Archimedesa jest artykuł gęściejszy niż zlew wody, podczas gdy te mniej gęste niż woda płynie. Powietrze, które trzyma się w płucach, czyni go mniej gęstym i bardziej pławnym dzięki zwiększeniu objętości klatki piersiowej. Pływające lub tonące zależy również od płynu, w którym próbuje się unosić. Tak więc ludziom trudniej jest pływać w słodkiej wodzie niż w słonych jeziorach, takich jak Wielkie Jezioro Słone lub Morze Martwe. Rozpuszczona sól powoduje, że woda staje się gęstsza, więc objętość, jaką osoba wypiera, ma większy ciężar w słonej wodzie, co pozwala mu z łatwością pływać.