Najczęstsze powody, dla których ludzie brali udział w wyprawach krzyżowych, były następujące: wezwanie papieża, przebaczenie grzechów z przeszłości, łup i zabijanie, według BBC. Pozornie mniej powszechne powody dowodziły odwaga i poszukiwanie przygód, a także poszukiwanie obcych krajów do posiadania.
Po tym, jak muzułmańscy Turcy pokonali armię Cesarstwa Bizantyjskiego i osiedlili się w świętej krainie w 1071 roku, cesarz Bizancjum poprosił papieża Urbana II o pomoc w ich odzyskaniu. Papież następnie zaapelował do rycerzy Europy, aby udali się na krucjatę, by odzyskać Jerozolimę. Rycerze, którzy popełnili ciężkie grzechy w przeszłości, zostali poinformowani przez Kościół, że mogą otrzymać odpuszczenie grzechów z przeszłości poprzez uczestnictwo w tej Świętej wojnie. Bardziej brutalni rycerze z tamtych czasów byli zachęcani do wzięcia udziału, ponieważ mogli zabić tyle, ile chcieli, póki ich ofiara była muzułmaninem, co zostało usankcjonowane przez papieża i Kościół katolicki. Mniejsi arystokraci i ludzie pozbawieni ziemi uważali wyprawy krzyżowe za okazję zarówno do zdobycia nazwiska dla siebie, jak i ogromnego zwiększenia ich bogactwa, a także do udostępnienia ziemi, która może zostać zdobyta lub przyznana żołnierzowi za waleczność w walce.
