Linie strefy czasowej nie zawsze są proste, aby pomieścić pragnienia narodów w granicach strefy. Nieprawidłowość wynika głównie z czynników politycznych i nie ma nic wspólnego z geografią lub jakimkolwiek innym naturalna przyczyna.
Linie strefy czasowej, gdy nie są odchylane z powodów politycznych, mają szerokość 15 stopni szerokości. Granice są rozmieszczone zarówno na lądzie, jak i na morzu. Każda linia jest o godzinę wcześniej niż ostatnia linia na wschodzie, ale w granicach samej strefy czasowej czas nie jest ustawiony wcześniej na zachodzie niż na wschodzie.
Wiele krajów w Ameryce Południowej odchyla linie strefy czasowej wokół swoich granic, tak że cały naród znajduje się w tej samej strefie czasowej. Niektóre narody nie tylko odrywają linie wokół swoich granic, ale ignorują wszystkie linie przebiegające w ich granicach. Na przykład Chiny, które są równie rozległe jak kontynentalna część Stanów Zjednoczonych, mają tylko jedną strefę czasową. Kraje na północ i południe Chin podążają za regularnymi liniami o długości 15 stopni z pewnym ugięciem.
Pierwotnie Chiny uznały pięć stref czasowych, ale w 1949 r. przewodniczący Mao Zedong wydał dekret określający wszystkie Chiny na czas pekiński, aby promować poczucie narodowej jedności. Indie ustanowiły podobną politykę po uzyskaniu niepodległości. Chociaż czas w Pekinie jest jedynym oficjalnie uznanym okresem w Chinach, niektóre grupy etniczne zamieszkujące daleko na zachód od Pekinu wykorzystują regularne strefy czasowe o szerokości 15 stopni, aby zapewnić dumę etniczną.
