Nowy Brunszwik wszedł do Konfederacji Kanadyjskiej w 1867 roku, ponieważ osadnicy uważali, że przyłączenie się do Kanady byłoby korzystne dla gospodarki i ze strachu, że Stany Zjednoczone będą chciały rozszerzyć się na północ do kolonii. < /p>
Chociaż gospodarka Nowego Brunszwiku jako kolonii Wielkiej Brytanii była doskonała, osadnicy wierzyli, że dołączając do Kanady, powstanie większy rynek dla towarów wytwarzanych przez kolonię. Przy wjeździe do Konfederacji obywatele Nowego Brunszwiku mieliby również dostęp do Kolei Interkolonialnej, która zapewniłaby łatwy transport do innych kolonii. W latach sześćdziesiątych XIX wieku Stany Zjednoczone okazały się potężnym młodym narodem. Koloniści obawiali się, że kraj będzie dążył do ekspansji na północ i przejęcia ich terytorium. Przystąpienie do Kanady zapewniło im ochronę przed tym zagrożeniem. Nowy Brunszwik był jedną z pierwszych czterech kolonii, które wstąpiły do Konfederacji Kanadyjskiej. Kolonia została dodana do Dominium Kanady w Konfederacji, która odbyła się 1 lipca 1867 roku. Pozostałe trzy kolonie to Nowa Szkocja, Wyspa Księcia Edwarda i Nowa Fundlandia. Przed byciem kolonią w Wielkiej Brytanii, Nowy Brunszwik był częścią Acadii, kontrolowanej przez Francuzów.
