Zarówno błyskawica, jak i grzmot pojawiają się w tym samym czasie, ale dźwięk grzmotu jest słyszalny po tym, jak rozjaśnia się, ponieważ światło porusza się szybciej niż dźwięk. Podczas gdy błyskawica może być widziana przez wiele mil, grzmoty są rzadko słyszane poza zasięgiem 10 mil.
Kiedy błyskawica przemieszcza się z chmur na ziemię, otwiera w powietrzu mały otwór lub kanał. Gdy błyskawica zniknie, otwór zapada się i wraca do środka. Wynikowy dźwięk to grzmot. Światło podróżuje z szybkością 186 282 mil na sekundę, pozwalając, by ludzkie oko natychmiast zobaczyło błysk błyskawicy. Dźwięki przemieszczają się z dużo wolniejszym tempem 1,087 stóp, czyli jedną piątą mili na sekundę.
Szybkość fal dźwiękowych zmienia się w zależności od temperatury powietrza i prędkości wiatru. Grzmot wydaje się dudnić lub przewracać się czasami z powodu zygzakowatych linii lub widelców, które pojawiają się, gdy uderzenie pioruna nie jest widoczne. Widły te mogą rozgałęziać się na wiele mil. Te gałęzie błyskawic znajdują się dalej od ziemi; w związku z tym wytwarzają odgłosy grzmotów, których słuchanie jest dłuższe niż wielka błyskawica, która pierwotnie wytworzyła rozgałęzione widelce.
